Καθηγητής, Τμήμα Περιβάλλοντος - Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Εργαστήριο Τοπικής και Νησιωτικής Ανάπτυξης, Παρατηρητήριο Βιώσιμου Τουρισμού Αιγαίου

Ο Γιάννης Σπιλάνης είναι οικονομολόγος, πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Αθηνών (1979). Μετά τις μεταπτυχιακές σπουδές σε «Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Σπουδές» στο Πανεπιστήμιο της Grenoble (Γαλλία), απέκτησε Διδακτορικό στο ίδιο Πανεπιστήμιο με τίτλο «Τουρισμός και περιφερειακή ανάπτυξη. Η ελληνική περίπτωση» (1985). Εργάστηκε στο Υπουργείο Αιγαίου ως ειδικός επιστήμονας στην περιφερειακή ανάπτυξη (1987-90). Είναι Καθηγητής στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, ενώ διδάσκει στο Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Σχεδιασμός, Διοίκηση και Πολιτική Τουρισμού» στη Χίο. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται σε θέματα βιώσιμης ανάπτυξης, νησιωτικής ανάπτυξης και τουριστικού σχεδιασμού. Ως μέλος του Εργαστηρίου Τοπικής και Νησιωτικής Ανάπτυξης έχει συμμετάσχει σε πολλά ερευνητικά προγράμματα και μελέτες που αναφέρονται στη βιώσιμη ανάπτυξη, στον ολοκληρωμένο σχεδιασμό και στον τουρισμό και σχετίζονται με τον νησιωτικό χώρο. Δημοσίευσε το βιβλίο «Ευρωπαϊκά Νησιά και Πολιτική Συνοχής» (εκδόσεις Gutenberg) και τη μελέτη «Towards an observatory and a "Quality label" of tourism sustainability in the Mediterranean» εκδοση UNEP/MAP/Plan Bleu. Σε συνεργασία με την ΕΕΤΑΑ εκπόνησε τον «Οδηγό @ Εγχειρίδιο Σχεδιασμού Βιώσιμης Τουριστικής Ανάπτυξης για ΟΤΑ». Ως επικεφαλής ομάδας -σε συνεργασία με τον Θ.Κίζο- για την ανάδειξη του Πανεπιστημίου Αιγαίου ως παγκόσμιου πόλου έρευνας για θέματα νησιωτικότητας, επιμελήθηκε την έκδοση του «Ατλαντα των Νησιών» και του συλλογικού τόμου «Νησιωτικότητα και Βιωσιμότητα: Η περίπτωση των Νησιών του Αιγαίου». O Γ. Σπιλάνης διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής (Ιούλιος 2012 – Ιούλιος 2013). Είναι περιφερειακός σύμβουλος στη Περιφέρεια Β.Αιγαίου από το 2014.

Εργαστήριο Τοπικής και Νησιωτικής Ανάπτυξης www.llid.aegean.gr

Παρατηρητήριο Βιώσιμου Τουρισμού Αιγαίου www.tourismobservatory.gr

Θέμα: «Τοπικότητα, ποιότητα και προστιθέμενη αξία για έναν βιώσιμο τουρισμό σε βιώσιμα νησιά: Η περίπτωση της Λέσβου»